Baba Mesleği...
Elleri buram buram emek kokan bir meslek sıvacılık...
Emek, güç, alın teri, daha bir çok şey demek...
Bizim evde sadece babam çalışırdı ve biz her ilkbahar geldiğinde bir sıva işi çıkması için Allah'a niyazda bulunurduk. Eğer o yıl bir sıva işi çıkarsa babam sevinir ve o kış, ailecek huzurlu, mutlu ve gülüşmeler içinde geçerdi.
Dünya denen yolculukta bir şekilde hepimiz yaşamak ve çalışmak zorundayız. Sabah kalkıyoruz ve akşama kadar adına "yaşamak" denen bir sürü mücadele veriyoruz.
Bazen bunca konfora rağmen atalarımızın bizden daha mutlu olduklarını düşünmüyor değilim. Çünkü onların tek sorunu, hayatta kalmak yada barınmak gibi temel ihtiyaçlarken, modern dünyanın daha karmaşık sorunları var diye düşünüyorum.
Karmaşık hale getirdiğimiz bu yaşantı ve bir de başkaları "desin" veya "görsün" diye "-mış" gibi davranarak hayatımızın eksik kalmış kısımlarını kendimizden vererek kapatma gayretine giriyoruz.
Bunlar zamanla yaşamımıza o kadar yön verir hale geliyor ki tıpkı karikatürde olduğu gibi canımızı bile hiçe sayabiliyoruz. O kadar ki; insanlığımızın, canımızın ve insanlık onurumuzun davasını unutuyoruz.
Aldığımız maaşın "hakkını" vermek için çabalarken insanlığımızın "hakkına" girdiğimizin farkına bile varmıyoruz.
Hakkına tecavüz edilmiş bir insanlıkla ha iskeleden düşmeden yaşamışsın ha düşmüş ölmüşsün ne fark eder?!
İyi Temaşalar Dilerim
Gülsün Bayrak
Not : Bu karikatür, 2011 yılında düzenlenen Uluslararası İnşaat Kazaları Karikatür Yarışmasında Atila Özer Onur ödülüne layık görülmüştür. Sitemizde yayınlanmasına izin veren Karikatürist Sayın Kürşat Zaman Bey'e teşekkür ederiz.
Teşekkürler paylaşım için