Herhalde bundan daha iyisi yapılmaz dediğimde pixar beni şaşırtmaya devam ediyor. Soul, yani ruh, bizim yapacaklarımızın gavur elinden, hayalinden kurgusundan yapılmış hali.
Animasyonun çıtasını bir kez daha pixar bir üste çıkarmış. Rekor kendindeydi zaten. Kanaatimce bu sefer modelleri canlı yayın kameralarından modelleyerek yapmışlar. İnsan tipleri olağanüstü derecede gerçekçi, eşya modellemeleri sonuna kadar uğraşılmış. Pizzanın kabuğu salçası hamuru seçiliyordu milimine kadar.
Filmin konusu bize düşse en az on tane film çıkarılacak kadar yoğun. Hayatın anlamını konu edinmiş pixar. Beden, ruh, ölüm, doğum, yaşam, hayatın amacı, değeri üzerine tam anlamıyla ehilleriyle birlikte çalışılmış her bir saniyesi üzerine bir saat kafa yorulup ortaya çıkmış "Davud heykeli" olmuş bir film.
Filmin önemli sahnesini anlatmaya kalkışırsam tamamını buraya aktarmam gerekir. O kadar yoğun bir film izlediğimi anımsamıyorum. Her sahnesinde bir mesaj zihninize dökülüyor.
Ölüm ötesi değil yaşam öncesi de resmedilmiş, kurgulanmış. Hayatının bir amacı olmasa bile her anını doya doya yaşa demek istemiş filmin yapımcıları. Ama bunu öyle bir sündürmüş ve doldurmuşlar ki film izlerken ve izledikten sonra zihniniz hazma devam ediyor. Kavramsallaştırma ve görselleştirme olağanüstü.
"Kendi" kavramını o kadar güzel işlemişler ki. Senaryoyu felsefeciler, psikologlar uzun ve geniş bir masada kebap yiyerek uzun uzun tartıştılar gibime geliyor.
Herkesin dikkatini çekmeyebilir, bu sefer yapım şirketi gerçek bir global kimlikle eser icra etmiş. Kesinlikle hiçbir dini algıyı reddeden, tahkir ya da rencide eden bir ima koymamışlar. Film kahramanı caz müzikle uğraşan bir siyahi. Onun öğrencileri Asyalı, Müslüman, her renkten, cinsten. Yolda geçerken görünen manavın sahibi sakallı bir hacı amca, kızı da örtülü bir Müslüman. Amerika yapımlarında alışılmadık derecede bariz meşru gösterim bu. Dinlerin içinden ve üzerinden bakmışlar gibi. "Bir düşüncem var size anlatabilir miyim" demişler. Kesinlikle muhteşem anlatmışlar. Psikologlar, ilahiyatçılar, felsefeciler bu filmi tez konusu yapabilirler. Kesinlikle bir yüksek lisansın içeriğini doldurur.
İnce ince örüp akış oluşturmuşlar. Sahnelerin arasında bu niye burada dediğiniz bir tek an yok. Yeter artık birazını da sonradan izleyeyim dedirtebilir. Animasyonun özgül ağırlığı hayli fazla. Protein değeri yüksek. Sindirme zorluğu çektirebilir. Tek kusuru o.
Bu kadar ağır meseleler, bu kadar basitçe nasıl anlatılabilir. Ya da biz niye anlatamıyoruz da onlar anlatıyor. Saçım beyazladıysa bundandır...
Ahmet Bayraktar
留言