Ne kadar güzel bir yemek yaparsanız yapın ona son lezzetini veren tuzdur. Tuz yemeğimize öyle bir değer katar ki; tuzun olmadığı bir yemek tarifi neredeyse imkansızdır. Ancak leziz bir yemek için tuzun kendisi kadar ölçüsü de önemlidir. Tuzu az katarsak yemek tadını bulmaz; çok katarsak yemek yenmez olur.
“Toprağın Tuzu” isimli belgesel film, 2014 Fransa-Brezilya ortak yapımı olup, Wim Wenders ve Juliano Ribeiro Salgado tarafından yönetilmiştir. Brezilyalı büyük fotoğrafçı Sebastia Salgado'nun meslek yaşamındaki önemli çalışmalarını ve hayatını anlatır.
Ekonomi eğitimi alıp mesleğinde ilerlerken tesadüfen eşinin fotoğraf makinası ile fotoğraf çekmeye başlamış ve bir daha da elinden düşürmemiştir. Zira onun sahip olduğu perspektif, birçok insanın sahip olduğundan çok farklıydı. O gördüğü her şeyi derinlemesine görüyor; bir fotoğraftan doğayı, tarihi, sosyolojiyi, duyguları ve zamanı okuyabiliyor; aynı zamanda başkalarına da gösterebiliyordu.
Fotoğraflarının hikayesini anlatırken hem edebi hem felsefi hem de insancıl bir dil kullanan Salgado; altın madeninin gönüllü kölelerini, iç savaşların kitlesel insan katliamına dönmüş dehşet verici sonlarını, salgın hastalıkların ve sefaletin toplumları düşürdüğü dramatik acizliği, doğa ve ilkel hayatın sadeliğini, mültecilerin durumlarını ve sorunlarını, yaşadığı çağa damga vuran olayların fotoğraflı belgelerini bize tek tek anlatıyor. Fotoğrafları anlatırken bazen gülüyor, bazen hayretini dile getiriyor bazen de ağlıyor.
Belgesel filmin içerisinde kısa kesitler halinde gösterilen verimsiz kurak bir çiftlik var. Sebastia Salgado’nun babasına ait olan bu çiftlikte doğup büyümüş Salgado. Zamanla hayvancılık ve su kaynaklarının yanlış kullanım sebebiyle kuruyan çiftliğe yıllar sonra dönen Salgado ve eşi, zorlu bir işe kalkışarak bölgeyi yeniden ağaçlandırmaya karar veriyorlar. Hayatı boyunca dünyayı gezen ve karamsarlıkla çevrelenen Salgado, eşinin fedakar destekleri ile nasıl fotoğraflarını tasnif edip ciddi eserler ortaya çıkarmışlarsa; işte kurumuş bu çiftliğe de yeniden "hayat" katmışlar. On yıl içerisinde kurumuş çölvari arazisinden, tropik bir orman ve yöreye has hayvanların barındığı milli park ortaya çıkarmışlar.
İzleyiciye umut ve şevk veren bir sonla bitiyor film. Acıyı da heyecanı da mesajını da ayarında veriyor Salgado; Her şey "ayarında" olmalı ona göre.
Zira “Toprağın tuzu insandır” ...
İyi Seyirler.
Dilek Buz
Comments